Γεννήθηκε στην Περούτζια το 1931. Σπούδασε στη Σχολή Θεατρικής Τέχνης και Σκηνοθεσίας της Φλωρεντίας, με τους Αλεσσάντρο Φέρσεν και Τζάννι Βανιέττι. Την περίοδο 1956-61 συνεργάστηκε τακτικά με το Φεστιβάλ Φλωρεντινού Μουσικού Μάη, το Θέατρο Κάρλο Φελίτσε της Γένοβας, το Νεωτεριστικό Φεστιβάλ του Μπέργκαμο, τα Φεστιβάλ Αρένα της Βερόνας και Θρησκευτικής Μουσικής της Περούτζια, κοντά σε σκηνοθέτες όπως οι Λουκίνο Βισκόντι, Φράνκο Τζεφιρέλλι, Τζόρτζιο Στρέλερ, Τζόρτζιο ντε Λούλλο, Ρενάτο Καστελλάνι, Μαργκαρέτε Βάλμαν. Συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη Σκάλα του Μιλάνου σκηνοθετώντας Φάλσταφ [Falstaff] (1963). Πρωτοεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.), σκηνοθετώντας την όπερα Οι πουριτανοί [I puritani], με τους Λουτσιάνο Παβαρότι και Τζόαν Σάδερλαντ (1972). Σκηνοθέτησε περισσότερες από 250 παραγωγές όπερας σε όλο τον κόσμο, σε λυρικά θέατρα πόλεων όπως Βερολίνο, Μονακό, Εδιμβούργο, Τόκυο, Παρίσι, Αβινιόν, Βαρκελώνη, Μαδρίτη κ.α. Από το 1982 συνεργάζεται ως σκηνοθέτης και διευθυντής παραγωγής στη Σκάλα του Μιλάνου. Συνέγραψε, μεταξύ άλλων, ποιητικά κείμενα για τις όπερες Το πηγάδι και το εκκρεμές [Il pozzo e il pendolo] και Αντίστροφη μέτρηση [Count down] του Μπρούνο Μπεττινέλλι, και επιμελήθηκε τα σκηνικά σε πολλές παραγωγές όπερας όπως: Το φωτισμένο εργοστάσιο [La fabbrica illuminata] του Λουίτζι Νόνο, Ο μύθος της Ιουλιέττας [La leggenda di Giulietta] του Αντόνιο Τσανόν, Λουτσία ντι Λαμμερμούρ [Lucia di Lammermoor], Τόσκα [Tosca]. Υπήρξε συνεργάτης στην τηλεοπτική παραγωγή του Καστελλάνι Η ζωή του Βέρντι [Vita di Verdi] και την κινηματογραφική ταινία του Φελλίνι Και το πλοίο φεύγει [E la nave va]. Ασχολήθηκε εντατικά με τη διδασκαλία των παραστατικών τεχνών. Για την ΕΛΣ σκηνοθέτησε την όπερα Ο κουρέας της Σεβίλλης [Il barbiere di Siviglia] (1967-68, 1968-69, 1970-71).