Αρμενικής καταγωγής, γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 1/9/1924. Νέα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε φωνητική με την Ελβίρα ντε Ιντάλγκο και την Αλεξάνδρα Τριάντη. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της με σποραδικές εμφανίσεις στην Αθήνα (1942/47). Το 1948 εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, όπου και έκανε σταδιοδρομία. Το 1950 εμφανίστηκε στην Εταιρία Όπερας της Οξφόρδης ως Διδώ [Τρώες/Les Troyens], επαναλαμβάνοντας την ερμηνεία στο Θέατρο των Ηλυσσίων Πεδίων (Παρίσι) και στο Φεστιβάλ Ολλανδίας, στη Χάγη (1952). Στην Οξφόρδη πρωταγωνίστησε στις πρώτες παγκόσμιας παρουσιάσεις των έργων Ινκόγκνιτα [Incognita] του Έγκον Βέλες (Οξφόρδη, 1951) και Το στρίψιμο της βίδας [The turn of the screw] του Μπρίτεν (1954). Το 1951 εμφανίστηκε στο Θέατρο «Γοργόνα» του Λονδίνου ως Μάγισσα [Διδώ και Αινείας/Dido and Aeneas]. Το 1953 πρωτοεμφανίστηκε στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου ως Μουζέτα [Μποέμ/La bohème]. Από το 1954 εμφανιζόταν με τον Αγγλικό Όμιλο Όπερας, ερμηνεύοντας κυρίως έργα Μπρίττεν. Εκεί τραγούδησε, μεταξύ άλλων, βυζαντινούς ύμνους, καθώς επίσης αρχαιοελληνικούς ύμνους σε μεταγραφή Τέοντορ Ράιναχ. Το 1957 ηχογράφησε τους κύκλους τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη Έρως και θάνατος και Κύκλος. Στο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονταν ρόλοι από τις όπερες Ιδομενέας, βασιλιάς της Κρήτης [Idomeneo, re di Creta] (Ηλέκτρα) και Σαβιτρί [Savitri] του Χολστ. Υπήρξε μέλος του ΔΣ του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» και πρόεδρος του Σωματείου «Υποτροφίες Μαρία Κάλλας», το οποίο ίδρυσε από κοινού με τον Χρήστο Λαμπράκη και τη Μαρία Κάλλας. Διετέλεσε μέλος επιτροπών διεθνών διαγωνισμών τραγουδιού. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 9/11/2009. Εμφανίστηκε άπαξ στην ΕΛΣ ως Σαντούτσα [Καβαλλερία ρουστικάνα/Cavalleria rusticana] (1964/65), ενώ διετέλεσε και μέλος του ΔΣ της (1974/80).