Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1909. Απεφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Με υποτροφία, σπούδασε σκηνοθεσία στη Γερμανία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, ιστορίας της τέχνης, ψυχολογίας και αισθητικής στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Στη Γερμανία, εργάστηκε στο Κρατικό Δραματικό Θέατρο και στο Επιστημονικό Θεατρικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Συμμετείχε στις Δελφικές Εορτές του 1927. Υπήρξε διευθυντής του Ωδείου Θεσσαλονίκης (1929/31) και, επί σειρά ετών, μόνιμος σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου (1937/43) και του Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου του Μάνου Κατράκη. Μαζί με όμιλο φοιτητών, υπήρξε ιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου της Θεσσαλονίκης και ιδρυτής του πειραματικού θεάτρου Αυλαία (1946), καθώς επίσης της πρώτης σχολής μουσικού θεάτρου στην Ελλάδα («Σπουδαστήριο του Μουσικού Θεάτρου», 1952). Συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους μεγάλους θιάσους της εποχής και ανέπτυξε σκηνοθετική δραστηριότητα και στο εξωτερικό. Δίδαξε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μπαστιά και σε πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής. Σκηνοθέτησε περί τα 150 θεατρικά έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, μεταξύ αυτών 20 παραγωγές αρχαίας τραγωδίας. Συνεργάσθηκε με όλους τους μεγάλους ηθοποιούς σκηνογράφους και μουσικοσυνθέτες της εποχής του. Έγραψε μελέτες και δοκίμια για το θέατρο και αρθρογραφούσε συστηματικά στον καθημερινό και περιοδικό τύπο (Νέα Εστία κ.ά.). Διετέλεσε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και Γενικός Γραμματέας του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Την περίοδο 1949/60, σκηνοθέτησε στην ΕΛΣ τέσσερα λυρικά έργα, σε 14 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών (Θέατρο Ολύμπια, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Δημοτικό Θέατρο Πάτρας): Ντον Πασκουάλε [Don Pasquale], Τόσκα [Tosca], Ένας χορός μεταμφιεσμένων [Un Ballo in maschera] και Ο σοκολατένιος στρατιώτης [Der tapfere Soldat]. Πέθανε στην Αθήνα στις 8/8/1981. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η εργογραφία συμπληρώνεται.