ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Λεονίντ Μπολντίν

Μονωδός, Βαθύφωνος
Γεννήθηκε στην ΕΣΣΔ. Σπούδασε τραγούδι αρχικά με τον Μ. Α. Γιουργιάνοφ στο Ωδείο του Σαράτοφ (έως το 1952) και ακολούθως στο Ωδείο της Μόσχας με τον βαρύτονο Αλεξάντρ Μπατούριν (1958- 1963). Το 1959 πρωτοεμφανίστηκε στο Μουσικό Θέατρο Στανινσλάφσκι και Νεμίροβιτς-Νταντσένκο της Μόσχας. Διακρίθηκε στο Διαγωνισμό φωνητικής τέχνης, Γκλίνκα (ΕΣΣΔ, 1962). Επί τέσσερις δεκαετίες ερμήνευσε ευρύτατο ρεπερτόριο βαθύφωνου σε έργα Ρώσων και Σοβιετικών (Τσαϊκόφσκι, Προκόφιεφ, Χρεννίκοφ, Καμπαλέφσκι, Ραχμάνινοφ) αλλά και Ευρωπαίων συνθετών. Στο ρεπερτόριό του προέχουσα θέση έχουν οι κωμικές όπερες. Μεταξύ άλλων ερμήνευσε ρόλους σε λυρικά έργα όπως: Μπόρις και Ιερέας [Κατερίνα Ισμαΐλοβα], Μπόρις και Βαρλαάμ [Μπορίς Γκοντουνόφ], Γκρέμιν [Ευγένιος Ονιένγκιν], Φαρλάφ [Ρουσλάν και Λουντμίλα], Τσέλιο [Αγάπη για τα τρία πορτοκάλια], Μπαρμπαρόσσα [Μάχη του Λενιάνο/La battaglia di Legnano], Ερνέστο [Ο πειρατής/], Τόνιο [Παλιάτσοι/Pagliacci], Κάλχας [Η ωραία Ελένη/La belle Hélène], Ντουλκαμάρα [Το ελιξίριο του έρωτα/L'elisir d'amore], Πόργκυ [Πόργκυ & Μπες/Porgy and Bess] κ.ά. Εμφανίστηκε επίσης στο Κλάιπεντελ (Μέμελ-Λιθουανία), στο Μινσκ και στην Όπερα του Λένινγκραντ. Παράλληλα έκανε πετυχημένη καριέρα ως ερμηνευτής ορατορίων, γερμανικού και ρώσικου έντεχνου τραγουδιού (ληντ) και στη συνέχεια, κυρίως από το 1990, εστίασε περισσότερο στο ρώσικο λαϊκό τραγούδι. Ύστερα από 30 περίπου χρόνια συνεργασίας με το θέατρο Στανινσλάφσκι ως τραγουδιστής, το 1993 ανέλαβε τη διεύθυνσή του. Δίδαξε στο Κρατικό Ωδείο της Μόσχας (1995-2013). Τιμήθηκε με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της ΕΣΣΔ (1990). Έκανε ηχογραφήσεις όπερας για την σοβιετική εταιρία Melodiya. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε κατά την καλλιτεχνική περίοδο 1995/96, τραγουδώντας τους ρόλους του Μπορίς Τιμοφέγεβιτς Ισμαΐλοφ στην όπερα του Σοστακόβιτς, Λαίδη Μάκμπεθ του Μτσενσκ και του Ντον Μπαζίλιο στην όπερα Ο κουρέας της Σεβίλλης [Il barbiere di Siviglia].