Γεννήθηκε στη Νίγδη της Καππαδοκίας, στις 23/07/1892. Νέος, πήρε μαθήματα αρμονίας και πιάνου στην Κωνσταντινούπολη. Συνέχισε σπουδές στο αμερικανικό Ροβέρτειο Λύκειο της Κωνσταντινούπολης (1906-11). Το 1911 μετέβη στο Παρίσι για σπουδές νομικής στη Σορβόννη και πολιτικών επιστημών στην Ελεύθερη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Σύντομα, επέστρεψε στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912). Στη διάρκεια των επιχειρήσεων στην Ήπειρο τραυματίστηκε. Απέκτησε ελληνική υπηκοότητα. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, αφοσιώθηκε στη μελέτη της μουσικής και της σύνθεσης (1913). Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε στη Γαλλία. Διετέλεσε μουσικοκριτικός του λονδρέζικου περιοδικού «Οι Μουσικοί Καιροί» (The Musical Times). Το 1918 ανέλαβε τη διεύθυνση του γραφείου Τύπου της Ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο. Συγχρόνως έδινε διαλέξεις για την ελληνική μουσική στο Βασιλικό Κολλέγιο. Δίδαξε νεοελληνική γλώσσα στη Σορβόννη (1919-21). Έχοντας πάρει λιγοστά μαθήματα από τον αρχιμουσικό Αλμπέρ Βολφ και τον συνθέτη Αλμπέρ Ρουσσέλ, θεωρούσε εαυτόν αυτοδίδακτο. Αρχικά προβληματίστηκε ως προς την εναρμόνιση του δημοτικού τραγουδιού, ενώ αργότερα ενέταξε στοιχεία του βυζαντινού μέλους και διερεύνησε τις τροπικές κλίμακες. Συνέθεσε πολλά έργα συμφωνικής μουσικής, μία όπερα, έργα μουσικής δωματίου και φωνητικά. Συνεργάστηκε με τις αθηναϊκές εφημερίδες Ελεύθερο Βήμα, Πρωία, Καθημερινή, Βήμα και την Christian Science Monitor της Βοστώνης. Εκλέχτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών (1958) και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1959). Απεβίωσε στην Αθήνα στις 20/08/1977. Κατά το διάστημα 1944-75 συνεργάστηκε με την ΕΛΣ ως αρχιμουσικός, διευθύνοντας το ορατόριο Άγιος Παύλος, που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Εορτασμού των 1.900 χρόνων από την άφιξη του Αποστόλου Παύλου στην Ελλάδα (1951), και το χορόδραμά του Ο Πραματευτής (1943-44, 1947-48, 1957-58).