Σπύρος Σαλίγκαρος
Μονωδός, Βαρύτονος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913 ή το 1915. Φοίτησε στη Νομική Σχολή. Κατά το μεσοπόλεμο ηχογράφησε ελαφρά τραγούδια στις εταιρίες ODEON, Parlophone, Columbia (1936/39). Το 1938 έγινε δεκτός με υποτροφία στο Ωδείο Αθηνών όπου σπούδασε όπερα και ληντ με τις Μαρίκα Χαλκιοπούλου και Ελβίρα ντε Ιντάλγκο. Σπουδαστής ων, πρωτοεμφανίστηκε στις όπερες Τζάννι Σκίκκι [Gianni Schicchi], Μποέμ [La bohème] και Παλιάτσοι [Pagliacci] με τον θίασο Όπερα Αθηνών του Οδυσσέα Λάππα (1939). Το 1947 κέρδισε διεθνές βραβείο στη Γενεύη και συνέχισε σπουδές στη Ρώμη με τον Ρικκάρντο Στρατσάρι. Εμφανίστηκε, επίσης, σε Αυστραλία, Ιταλία, Γερμανία, Ελβετία, Γαλλία, Γιουγκοσλαβία. Το 1950 κέρδισε βραβείο όπερας στη Μελβούρνη και βραβείο λιντ στο Σύδνεϋ. Την δεκαετία του 1960 συνεργάστηκε με το Ε.Ι.Ρ., υπήρξε συνιδρυτής της ΥΕΝΕΔ και έκανε περισσότερες από 700 εκπομπές. Υπήρξε βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μέλος της Ενώσεως Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου και της Συνομοσπονδίας Ευρωπαίων Μαχητών (Confédération Européenne des Anciens Combattants). Διετέλεσε διευθυντής και καθηγητής του Ορφείου Ωδείου και ήταν συνιδρυτής του Σωματείου Ηθοποιών Μονοδράματος/Οπερέτας. Ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία και συνέθεσε τραγούδια. Κατά το διάστημα 1943/49 τραγούδησε δευτερεύοντες ρόλους βαρυτόνου σε πέντε όπερες και τέσσερις οπερέτες, σε 12 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών: Κάρμεν [Carmen], Μανόν [Manon], Μαντάμα Μπαττερφλάι [Madama Butterfly], Μινιόν [Mignon], Ένας χορός μεταμφιεσμένων [Un ballo in maschera],Το σπίτι των τριών κοριτσιών [Das Dreimädelhaus], Η εύθυμη χήρα [Die lustige Witwe], Η χώρα του μειδιάματος [Das Land des Lächelns], Το ρόδο του Τυρόλου [Der Vogelhändler]. Διασώζονται ερμηνείες του σε ελαφρά τραγούδια του μεσοπολέμου, ενώ σε ιστότοπο με το όνομά του είναι αναρτημένες δισκογραφία και ερμηνείες του σε τραγούδια των Τόστι, Αν κ.ά.