Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920. Σπούδαζε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ωστόσο έχοντας αρχίσει να συνθέτει από το 1938, τελικά στράφηκε στη μουσική το 1941. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο με τους Κωνσταντίνο Σφακιανάκη και Μάριο Βάρβογλη, και στο Ωδείο Αθηνών με τον Γεώργιο Σκλάβο. Συνέχισε σπουδές στη Μουσική Ακαδημία της Αγίας Καικιλίας στη Ρώμη (1951/53), στο Ωδείο του Παρισιού με τους Νταριύς Μιγιώ και Τονύ Ωμπέν (1953/54). Συνέχισε σπουδές, με υποτροφία του Ιδρύματος Φούλμπραϊτ, στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στη Θερινή Σχολή του Τάνγκλγουντ και στη Σχολή Τζούλλιαρν (1955/56). Αφού συνέθεσε κάποια έργα νεοκλασικής τεχνοτροπίας, υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες συνθέτες που υιοθέτησαν της τεχνικές της ευρωπαϊκής μεταπολεμικής πρωτοπορίας. Συνέθεσε έργα συμφωνικά, μουσικής δωματίου, μπαλέτου και όπερας. Έργα του έχουν διευθύνει σημαντικοί Έλληνες και ξένοι διευθυντές ορχήστρας, ενώ μεγάλες ορχήστρες του εξωτερικού τα έχουν συμπεριλάβει στο πρόγραμμά τους. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής (ISCM, 1964/68), Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής του Υπουργείου Παιδείας, όπως επίσης μέλος επιτροπών και ΔΣ ελληνικών (ΕΡΤ 1974/75, 1987/88) και διεθνών οργανισμών και φορέων. Έχει βραβευτεί με παράσημα και βραβεία, μεταξύ άλλων, της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας (παράσημο του «Ιππότη των Τεχνών», 1990), με το βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού σύνθεσης «Βασίλισσα Ελισάβετ» του Βελγίου, με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1994) κ.ά. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 29/3/2005. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ της ΕΛΣ (1974/80, 1981/88), καθώς και μέλος και πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της ΕΛΣ (1974/80). Στην ΕΛΣ έχουν παρουσιαστεί τα έργα του: Ταναγραία και μάγισσα, Παραβολή, Η φωτιά, Τέσσερις Γενεές Ελληνικής Μουσικής Δημιουργίας (Κοντσέρτο για ορχήστρα).