Γεννήθηκε το 1900. Το Δεκέμβριο του 1918 έδωσε δύο ρεσιτάλ στο Δημοτικό Θέατρο, όπου εντυπωσίασε το αθηναϊκό κοινό. Στη συνέχεια σπούδασε στο Παρίσι, με καθηγήτρια την Ροζ Καρόν. Εμφανίστηκε και πάλι στην Αθήνα από τα μέσα της δεκαετίας του 1920, έως περίπου τη δεύτερη μεταπολεμική δεκαετία. Από το 1931 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Η σταδιοδρομία της συνδέθηκε στενά με την δράση του Διονυσίου Λαυράγκα. Πρωτοεμφανίστηκε ως Αΐντα, στην ομώνυμη όπερα, υπό τη διεύθυνση του Διονύσιου Λαυράγκα, στο Θέατρο Κεντρικόν (17/1/1926). Έκτοτε υπήρξε τακτική συνεργάτιδα του Γ΄ Ελληνικού Μελοδράματος. Το 1930, κατά στις παραστάσεις που δόθηκαν στο θέατρο Ολύμπια με αφορμή την συμπλήρωση Εκατονταετηρίδας από την Εθνική Παλιγγενεσία ερμήνευσε τον επώνυμο ρόλο στην όπερα Διδώ του Λαυράγκα, δίπλα στον βαρύτονο Γιάννη Αγγελόπουλο και τον βαθύφωνο Μιχάλη Βλαχόπουλο. Σχόλιο για την παράσταση αυτή έγραψε η Σοφία Σπανούδη στον 82ο τόμο του περιοδικού Νέα Εστία, όπου και δημοσιεύεται φωτογραφία της μονωδού στον ρόλο της Διδούς. Την ερμηνεία της επανέλαβε, 22 χρόνια αργότερα, κατά την πρώτη πλήρη, μεταπολεμική εκτέλεση του έργου, αυτή φορά από την ΕΛΣ (12/4/1952). Ήταν μητέρα της –μετέπειτα βουλευτού– Καλλιόπης Μπουρδάρα.