Γεννήθηκε στην Μονλυσόν της Γαλλίας στις 2/10/1933. Διέθετε φωνή «ηρωικού» τενόρου με έκταση τρεις οκτάβες. Ανακάλυψε τις φωνητικές του ικανότητες σε ηλικία δεκαέξι ετών. Υπήρξε ο νεότερος διαγωνιζόμενος τενόρος στις Κάννες το 1954 και ένας από τους πέντε νικητές. Πρωτοεμφανίστηκε επαγγελματικά το 1959 στην Όπερα Γκαρνιέ του Παρισιού, ως Αρματωμένος στην όπερα Ο μαγικός αυλός [Die Zauberflöte]. Αρχικά αναλάμβανε μικρούς ρόλους σε όπερες όπως Αΐντα [Aida] (δίπλα στις Ρενάτα Τεμπάλντι και Ρίτα Γκορ) και Σαμψών και Δαλιδά [Samson et Dalila] (δίπλα στον Μάριο ντελ Μόνακο). Το 1959 έγινε ο νεότερος κορυφαίος τενόρος του θεάτρου ερμηνεύοντας τον Φάουστ στην Καταδίκη του Φάουστ [La damnation de Faust]. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τις Ρεζίν Κρεσπέν, Φιορέτσα Κοσόττο,Τζόαν Σάδερλαντ, Μέριλυν Χορν (Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, 1977) και τους Γκαμπριέλ Μπακιέρ, Τζον Βίκερς και Πλάθιντο Ντομίνγκο. Υπήρξε ο μοναδικός Γάλλος τενόρος που είχε τραγουδήσει Αΐντα (ως Ρανταμές) στην Αρένα της Βερόνας, με τον Κάρλο Μπεργκόντζι (1/8/1971) στο πλαίσιο του εορτασμού της εκατονταετηρίδας της πόλης. Είχε διεθνή σταδιοδρομία σε Ευρώπη και Αμερική, ξεχωρίζοντας σε ρόλους όπως Αινείας [Οι Τρώες/Les Troyens] –ρόλο που ερμήνευε επί 20ετία–, Σαμψών [Σαμψών και Δαλιδά], Ιωάννης [Ηρωδιάς/Hérodiade], Καλάφ [Τουραντότ/Turandot], Οθέλλος, Λόενγκριν, Πάρσιφαλ στις φερώνυμες όπερες και Ζίγκμουντ [Η βαλκυρία/Die Walküre]. Τραγούδησε κυρίως ιταλικό και γαλλικό ρεπερτόριο, καθώς επίσης και λιγότερο γνωστές όπερες. Πέθανε στις 25/3/2007. Διαθέτει σημαντική δισκογραφία. Με την ΕΛΣ εμφανίστηκε δύο φορές στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών: το 1974-75, ως Φάουστ στην Καταδίκη του Φάουστ, και το 1976-77, ως Ντον Ζοζέ στην Κάρμεν [Carmen].