Τζουζέππε Τζακομίνι
Μονωδός, Τενόρος
Γεννήθηκε στο δήμο Βετζάνο (Πάντοβα), στις 7/9/1940. Σπούδασε φωνητική με την Έλενα Τσεριάτι στην Πάντοβα, τον Μαρτσέλλο ντελ Μόνακο στο Τρεβίζο και τον Βλαντιμίρο Μπαντιάλι στο Μιλάνο. Μετά από διακρίσεις σε ιταλικούς διαγωνισμούς τραγουδιού, πρωτοεμφανίστηκε στο Βερτσέλλι, ως Πίνκερτον [Μαντάμα Μπαττερφλάι/Madama Butterfly] (1966). Το 1969 εμφανίστηκε σε Πάρμα και Μόντενα ως Τουρίντου [Αγροτικός ιπποτισμός/Cavalleria rusticana] και ως Ιππότης Ρενάτο ντε Γκριε [Μανόν Λεσκώ/Manon Lescaut], ρόλο με τον οποίο ξεκίνησε διεθνή σταδιοδρομία στο Βερολίνο (1970). Ακολούθησαν Λισαβόνα (1971, Ο μανδύας/Il tabarro), Βαρκελώνη (1972), Βιέννη (1973, Τόσκα/Tosca) και Κρατική Όπερα Βαυαρίας στο Μόναχο (1973). Πρωτοεμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική ως Πίνκερτον (1974, Θέατρο Κολόν, Μπουένος Άιρες) και στις ΗΠΑ, ως Ντικ Τζόνσον (Κοννέκτικατ 1975, Το κορίτσι της δύσης/La fanciulla del West]. Στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης τραγούδησε τους ρόλους Ντον Αλβάρο [Η δύναμη του πεπρωμένου/La forza del destino] (1976), Μαντάφ [Μάκμπεθ/Macbeth] και Μάριο Καβαραντόσσι [Τόσκα/Tosca]. Στην Ιταλία εμφανίστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου, στην Όπερα της Ρώμης, το Θέατρο Σαν Κάρλο της Νάπολης και το Βασιλικό Θέατρο του Τουρίνου. Συμμετείχε σε πρώτες παγκόσμιες εκτελέσεις έργων, όπως: Η λύκαινα [La Lupa] του Μάρκο Τουτίνο (1990) και σε αναβιώσεις σπάνια παρουσιαζόμενων λυρικών έργων, όπως Φαύστα [Fausta] του Ντονιτσέττι (1981, Ρώμη) και Μέδικοι [Medici] του Λεονκαβάλλο (1993, Φρανκφούρτη). Το 1987, στο ιστορικό ανέβασμα της Αΐντα [Aida] με φόντο τις πυραμίδες της Γκίζας, εμφανίστηκε ως Ρανταμές. Το 2010 συμμετείχε σε περιοδεία στην Κίνα με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σαγκάης και έδωσε ρεσιτάλ στην Όπερα της Τιεντζίν. Του έχουν απονεμηθεί σημαντικές τιμές και βραβεία. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε άπαξ, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Ρανταμές (Ηρώδειο, Φεστιβάλ Αθηνών, 1992/93).