Γεννήθηκε στο κρατίδιο του Αγίου Μαρίνου (Ιταλία) στις 7/7/1910 και απεβίωσε στη Φλωρεντία στις 13/11/1983. Ολοκλήρωσε τις σπουδές φωνητικής στη Ρώμη. Το διάστημα 1933/34 ήταν στέλεχος στην Ιταλική Όπερα της Ολλανδίας. Το 1935 εμφανίστηκε ως Λόλα (Καβαλλερία ρουστικάνα) στο Αδριάνειο Θέατρο της Ρώμης, που τότε λειτουργούσε ως σκηνή όπερας, με το οποίο και συνεργάστηκε επί πολλά έτη, ερμηνεύοντας, μεταξύ άλλων, τους ρόλους: Πρετσιοζίλλα (Η δύναμη του πεπρωμένου), Ζήμπελ (Φάουσt), Μαρίνα Μνίσετς (Μπορίς Γκοντουνόφ), Κα Μεγκ Πέιτζ (Φάλσταφ), Ουρλίκα (Ένας χορός μεταμφιεσμένων), Άμνερις (Αΐντα, 1935). Εμφανίστηκε στο Άμστερνταμ και στη Χάγη ως Μανταλένα (Ριγολέττος, 1944), καθώς επίσης σε λυρικά θέατρα του ευρωπαϊκού νότου, όπως: Θέατρο «Σαν Κάρλο» Νάπολης, Θέατρο «Κάρλο Φελίτσε» Γένοβας, Θέατρο «Μάσσιμο» Παλέρμο, Μεγάλο Θέατρο Λυκείου στη Βαρκελώνη, Θέατρο «Σαν Κάρλος» Λισαβόνας. Τραγούδησε στις πρώτες ιταλικές παρουσιάσεις των έργων του Μπρίττεν Ο βιασμός της Λουκρητίας (Όπερα Ρώμης, 1949) και Πήτερ Γκράιμς (Ιταλική Ραδιοφωνία, 1956), καθώς επίσης στις πρώτες παγκόσμιες παρουσιάσεις των έργων Βιβί του Φράνκο Μανίνο (Θέατρο «Σαν Κάρλο» Νάπολης, 1957) και Η δίνη του Ρέντσο Ροσσελλίνι (1958). Ερμηνείες της διασώζονται σε ιδιωτικές ηχογραφήσεις και στην ιταλική ραδιοφωνία. Έχει συμμετάσχει στην κινηματογραφημένη όπερα Η ευνοούμενη, όπου δανείζει την φωνή της στην ηθοποιό Σοφία Λόρεν. Υπήρξε σύζυγος του αρχιμουσικού Βιτσέντζο Μαρίνι. Στην ΕΛΣ εμφανίστηκε ως Μινιόν και ως Κάρμεν (Ολύμπια, 1950/51). // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Νοέμβριος 2018 - Η κάτωθι εργογραφία είναι πλήρης.