Γεννήθηκε στο Ντουράντ της Οκλαχόμα, στις 21/3/1935. Ξεκίνησε να σπουδάζει χορό σε ηλικία δώδεκα ετών ως θεραπεία από συμπτώματα πολιομυελίτιδας. Συνέχισε με σπουδές κοντά στην καθηγήτρια μπαλέτου Καρμελίτα Μαράτσι στο Λος Άντζελες. Το 1957 εντάχθηκε στο Αμερικανικό Χοροθέατρο της Νέας Υόρκης (1957-59). Την τετραετία 1959-63 συνεργάστηκε με το Μπαλέτο της Πόλης της Νέας Υόρκης. Ίδρυσε το Πρώτο Κουαρτέτο Χορού Δωματίου. Το 1970 επανεντάχθηκε στο Αμερικανικό Χοροθέατρο, στου οποίου τις παραγωγές χόρεψε μέχρι το 1979. Ως Κορυφαίος χορευτής στο Αμερικανικό Χοροθέατρο ερμήνευσε μεγάλη ποικιλία ρόλων και επαινέθηκε από τους κριτικούς ως καλλιτέχνης ικανός να αναδείξει και τον πλέον άψυχο ρόλο. Ως χορευτής σύγχρονου χορού χόρεψε με το Μπαλέτο της Μάρθας Γκράχαμ, ερμηνεύοντας ρόλους όπως τον Τειρεσία στο Νυχτερινό ταξίδι, τoν Θάνατο στην Κλυταιμνήστρα και τον Σκοτεινό αγαπημένο στο Θάνατοι και είσοδοι. Διακρίθηκε για την ερμηνεία του ως Χάννον στο χορόδραμα Ντύμπουκ της Περλ Λανγκ. Χορογράφησε για διάφορα μπαλέτα στις ΗΠΑ και αλλού. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ηγήθηκε δικής του ομάδας μπαλέτου και φλαμένκο. Το 1986 έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας της Ρώμης. Πέθανε σε ηλικία 56 ετών, από AIDS, στις 28/07/1988 στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε κατά την καλλιτεχνική περίοδο 1984-85. Χορογράφησε τα μπαλέτα Κονσέρτο Νο 5 σε Φα ελάσσονα για πιάνο και ορχήστρα (Μπαχ) και Ο μάγος Έρωτας (Ντε Φάγια), που παρουσιάστηκαν και την επόμενη χρονιά. Την ίδια καλλιτεχνική περίοδο χορογράφησε επίσης το εμβόλιμο μπαλέτο στην παραγωγή της όπερας Ιούλιος Καίσαρας, σε σκηνοθεσία Ντίνου Γιαννόπουλου. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.