Λυ Μπέτσου
Μονωδός, Υψίφωνος
Γεννήθηκε στη Γερμανία στις αρχές του 20ού αιώνα. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση κατά την περίοδο 1933-34 στη Γερμανική Όπερα του Βερολίνου. Το διάστημα 1934-38 υπήρξε μέλος της Όπερας του Μπρέσλαου και στη συνέχεια τραγούδησε σε άλλα θέατρα της Γερμανίας και στη Βιέννη (Κρατική Όπερα, Λαϊκή Όπερα). Η καριέρα της φαίνεται να τελείωσε πρόωρα, καθώς η τελευταία αναφορά σε εμφάνισή της προέρχεται από το Θέατρο του Γκρατς, την περίοδο 1940-41. Πρόλαβε ωστόσο να τραγουδήσει μεγάλο αριθμό ρόλων, όπως Ρέτσια [Όμπερον/Oberon], Ιρένε [Ριέντσι/Rienzi], Χρυσόθεμις [Ηλέκτρα/Elektra], Αριάδνη [Αριάδνη στη Νάξο/Ariadne auf Naxos], Αυτοκράτειρα [Η γυναίκα χωρίς σκιά/Die Frau ohne Schatten], Λεονόρα [Ο Τροβαδούρος/ Il trovatore], Αμέλια [Ένας χορός μεταμφιεσμένων/Un ballo in maschera], Ντόννα Λεονόρα [Η δύναμη του πεπρωμένου/La forza del destino], Σαντούτσα [Αγροτικός ιπποτισμός/Cavalleria rusticana], Τόσκα [Τόσκα/Tosca], Μίννι [Το κορίτσι της Δύσης/La fanciulla del West], Τουραντότ [Τουραντότ/Turandot], Λίζα [Ντάμα Πίκα] και Γιαροσλάβνα [Πρίγκιπας Ίγκορ]. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε μία φορά, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Ευρυδίκης στην όπερα του Γκλουκ Ορφέας και Ευρυδίκη [Orfeo ed Eurydice] κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, στις 10 Οκτωβρίου 1942 στο Ηρώδειο. Η συγκεκριμένη παραγωγή υλοποιήθηκε με Γερμανούς και Αυστριακούς συντελεστές, ενώ συμμετείχαν το μπαλέτο της νεοσύστατης Λυρικής Σκηνής του Εθνικού (τότε Βασιλικού) Θεάτρου, η Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών και η Χορωδία Αθηνών.