Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο πιάνο και φωνητική (τάξη Σμαράγδας Γεννάδη). Αποφοίτησε το 1933 με χρηματικό έπαθλο και πρώτο βραβείο. Το 1937, με υποτροφία του Κασσιματείου Κληροδοτήματος, συνέχισε τις σπουδές της στο Μιλάνο με την υψίφωνο Ροζίνα Στόρκιο. Πρωτοεμφανίστηκε, ενώ ακόμη σπούδαζε, στην όπερα Το δαχτυλίδι της μάνας, μαζί με τον Νίκο Μοσχονά και την Ελένη Νικολαΐδη. Εμφανίστηκε με το Μελοδραματικό Όμιλο του Εθνικού Ωδείου σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αίγυπτο κ.α. Το διάστημα που βρισκόταν στην Ιταλία εμφανίστηκε σε παραστάσεις σε διάφορες πόλεις (Ρώμη, Τορίνο, Μπολόνια, Κατάνια κ.α.) και συνέπραξε με διάσημους αρχιμουσικούς και τραγουδιστές (Τζίνα Τζίνια, Τζίλντα Αλφάνο κ.α.). Είχε υπογράψει συμβόλαιο με τη Σκάλα του Μιλάνου για να τραγουδήσει στην όπερα Λακμέ [Lakmé] με τον Τζίνο Μαρινούτσι, αλλά ο πόλεμος του 1940 την ανάγκασε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Την περίοδο 1951-1952 συμμετείχε, μαζί με τον Nτίνο Εγκολφόπουλο, σε περιοδεία στην Κύπρο και στην Αφρική, όπου εμφανίστηκε σε συναυλίες και τραγούδησε σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε κατά την δεκαετία 1941/51, ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους υψιφώνου σε τέσσερις όπερες, σε 15 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Αρχής γενομένης κατά την καλλιτεχνική περίοδο 1941/42, τραγούδησε τους ρόλους Ροζίνα [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia] (1941/42 έως 1947/48), Φιλίν [Μινιόν/Mignon], Λουτσία [Λουτσία ντι Λαμμερμούρ/Lucia di Lamermoor] (1945/46, 1947/48, 1949/50), Ερωφίλη [Το δαχτυλίδι της μάνας] (Μανώλης Καλομοίρης), Τζίλντα [Ριγολέττος/Rigoletto], Μαλάμω Το απόγεμα της Αγάπης (Μάριος Βάρβογλης). Συμμετείχε στην πρώτες παρουσιάσεις των έργων Μινιόν (1946/47), Το δαχτυλίδι της μάνας (1949/50) και Το απόγεμα της Αγάπης (1943/44).