Ξεκίνησε σπουδές φωνητικής στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης το 1939 με την Ιταλίδα καθηγήτρια Καρολίνα Καφάσσο. Μετά τον πόλεμο ήρθε στην Αθήνα το 1944, όπου συνέχισε σπουδές στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή των Κίμωνα Τριανταφύλλου. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη, στην τάξη του Μιλτιάδη Βυθινού, αποφοιτώντας με Αριστείο και Α’ βραβείο. Το 1954 προσλήφθηκε στην ΕΛΣ. Κατά την τριακονταετία 1958/88, ερμήνευσε δευτερεύοντες και βοηθητικούς ρόλους σε είκοσι μία όπερες και μία οπερέτα, σε 77 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Μεταξύ άλλων ερμήνευσε τους ρόλους: Ντον Μπαζίλιο [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia], Σπαραφουτσίλε [Ριγολέττος/Rigoletto], Μπόνζο [Μαντάμα Μπαττερφλάι/Madama Butterfly], Φερράντο [Ο τροβαδούρος/Il trovatore], Φιλιμπέρτο [Ο κύριος Μπρουσκίνο/Il signor Bruschino], Αλβίζε Μπαντοέρο [Τζοκόντα/La Gioconda], ο νεωκόρος [Τόσκα/Tosca], Μέγας Δούκας Νοταράς [Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος], Δεσμοφύλακας [Η δύναμη του πεπρωμένου/La forza del destino], Φύλακας του ναού [Ηρώ και Λέανδρος], Μάγειρας [Το κρίνο στο ακρογιάλι], Λοχίας [Μανόν Λεσκώ/Manon Lescaut], Μπενουά [Μποέμ/La bohème], Δικαστής [Ένας χορός μεταμφιεσμένων/Un ballo in maschera]. Συμμετείχε στις πρώτες παρουσιάσεις από την ΕΛΣ των έργων Υπόθεση Χοβάντσκι [Χοβάντσινα] (1960/61), Ευγένιος Ονιέγκιν (1965/66), Κρίνο στ’ ακρογιάλι του Γεωργίου Σκλάβου (1965/66), ο κύριος Μπρουσκίνο (1969/70), η ωραία Ελένη [La belle Hélène] (1960/61).