Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1890. Αρχικά παρακολούθησε μαθήματα μηχανολογίας στην Αγγλική Σχολή της Σμύρνης. Το ερέθισμα για την ενασχόλησή του με τον χώρο του θεάτρου και της οπερέτας δόθηκε από τη συμμετοχή του στις περιοδείες του θιάσου οπερέτας του Γιάννη Παπαϊωάννου στη Ρουμανία. Μετά από θεατρικές συνεργασίες στη Σμύρνη, ο Στυλιανόπουλος ήρθε στην Αθήνα και εντάχθηκε στο θίασο της Έλσας Ένκελ (1919). Το 1927 δημιούργησε δικό του θίασο με τον οποίο έκανε περιοδείες σε όλη τη χώρα μέχρι το τέλος του μεσοπολέμου. Κατά την περίοδο 1939/53 συνεργάστηκε με την νεοσύστατη ΕΛΣ σε περίπου 30 παραγωγές ή/και αναβιώσεις, ερμηνεύοντας βασικούς και βοηθητικούς ρόλους σε 12 οπερέτες: Ο βαρώνος ατσίγγανος [Der Zigeunerbaron], Ο βαφτιστικός, Βοκκάκιος [Boccacio], Η γυναίκα του δρόμου, Η εύθυμη χήρα [Die lustige Witwe], Η κοντέσσα Μαρίτσα [Gräfin Mariza], Η Ολλανδέζα [Das Hollandweibchen], Η νυχτερίδα [Die Fledermaus], Στα παραπήγματα, Η χώρα του μειδιάματος [Das Land des Lächelns], Το σπίτι των τριών κοριτσιών [Das Dreimädelhaus], Το ονειρώδες βαλς [Ein Walzertraum]. Ερμήνευσε, επίσης, τον ρόλο του Γκόρο στην όπερα Μαντάμα Μπαττερφλάι [Madama Butterfly]. Όλες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε ήσαν πρώτες παρουσιάσεις έργων από την νεοσύστατη ΕΛΣ. Επιπλέον, έγραψε τα λιμπρέτα για τις παρακάτω οπερέτες: Μία Σουρπίζ, Ο Πίτσικος, Μάσκα της αγάπης, Αχ! αυτές οι χήρες, Μια νύχτα θα ξανάρθω, Βεντέτα αλλά και τις επιθεωρήσεις: Κατεργάρα, Λοβιτούρα, Καραμέλα, Ναζιάρα, Καμπάνα, Ένας Αρμένης στην Αθήνα, Προσευχή του μπεκρή, Αρμένικη παρεξήγηση.