Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903. Ήταν αδελφός του ηθοποιού Πέτρου Τσουμπρή. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στο μουσικό ελαφρό θέατρο, με τον θίασο Καμπανάκη-Πέπι Ζάμπα, στο έργο Πολωνέζικο Αίμα (Ολύμπια, 1925). Εμφανίστηκε με τους θιάσους Δράμαλη και Παπαϊωάννου (1927) και τραγούδησε ρόλους στις οπερέτες του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Κρυφό ρομάντζο και Μις Τσάρλεστον. Το 1927 προσελήφθη στον μελοδραματικό θίασο του Γιάννη Αγγελόπουλου και το 1928 τον ακολούθησε σε περιοδεία στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου υποδύθηκε τον Τζόρτζο Ζερμόν [Τραβιάτα/La traviata]. Με τον θίασο Κυπαρίσση ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, τους ρόλους Τόνιο [Παλιάτσοι/Pagliacci] και Σκάρπια [Τόσκα/Tosca]. Το 1931 συνεργάστηκε με το Ελληνικό Μελόδραμα και, μεταξύ άλλων, εμφανίστηκε σε παραστάσεις στην Κεφαλονιά. Το 1934, ως μέλος του Εθνικού Μελοδραματικού Ομίλου Καλομοίρη, εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη ως Ριγολέττος [Rigoletto]. Διέθετε ευρύτατο ρεπερτόριο ρόλων όπερας και ελληνικής οπερέτας. Έχει ερμηνεύσει 35 όπερες και πολλές ελληνικές οπερέτες και έχει συμμετάσχει στην ταινία Γενίτσαρος (Κ. Δρίτσας, 1953). Ξεχώρισε στα έργα Περουζέ, Ο βαφτιστικός, Η γυναίκα του δρόμου, Χαλιμά. Καθώς διέθετε μεγάλη φωνητική έκταση, ερμήνευε επίσης ρόλους τενόρου. Διετέλεσε σύμβουλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (1952-53, 1964). Κατά το διάστημα 1941-65 συνεργάστηκε με την ΕΛΣ συμμετέχοντας σε περίπου 55 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς και βασικούς ρόλους βαρυτόνου σε δέκα όπερες και τέσσερις οπερέτες όπως: Αμονάσρο [Αΐντα/Aida], Ηρακλής [Άλκηστις/Alceste], Συνταγματάρχης [Ο βαφτιστικός], Αχάτης [Διδώ], Φίγκαρο [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia], Εσκαμίγιο [Κάρμεν/Carmen], Ενρίκο [Λουτσία ντι Λαμμερμούρ/Lucia di Lammermoor], Σωνάρ [Μποέμ/La bohème], Δρ. Μαλατέστα [Ντον Πασκουάλε/Don Pasquale], Κάρολος [Ο Φακανάπας (του Γιαγκάκη)], Άλφιο [Καβαλλερία ρουστικάνα/Cavalleria rusticana] κ.ά.