Γεννήθηκε στην Άνδρο το 1917 ή 1918. Την δεκαετία του 1930, σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο πιάνο και τραγούδι με την Σμαράγδα Γεννάδη. Συνέχισε σπουδές με την Ισπανίδα υψίφωνο Ελβίρα ντε Ιντάλγκο. Ανήκε στον στενό κύκλο συνεργατών του Μανώλη Καλομοίρη και θεωρείτο ιδανική ερμηνεύτρια των έργων του. Πρωτοτραγούδησε με τον Εθνικό Μελοδραματικό Όμιλο, σε περιοδεία στην Αίγυπτο. Πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ το 1940 ως Μαντάμα Μπαττερφλάι στην ομώνυμη όπερα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, επί διευθύνσεως Γεωργίου Σκλάβου στην ΕΛΣ, πραγματοποίησε συναυλίες σε Αγγλία και Γαλλία, με τον Μανώλη Καλομοίρη, για τη διάδοση της ελληνικής λυρικής μουσικής. Τo 1958 πήγε για μετεκπαίδευση στη Γερμανία, όπου παράλληλα εμφανίστηκε στις όπερες Οθέλλος και Μαντάμα Μπατερφλάι. Εντάχθηκε εξ’ αρχής στο δυναμικό της νεοσύστατης ΕΛΣ. Κατά το διάστημα 1940/57 εμφανίστηκε στην ΕΛΣ σε 44 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών, τραγουδώντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε 14 όπερες και δύο οπερέτες, όπως: Λεονόρα (Η δύναμη του πεπρωμένου), Σαντούτσα (Καβαλλερία ρουστικάνα), Θεραπαινίδα (Ηλέκτρα, Ηρώδειο, 1942), Φλόρια Τόσκα (Τόσκα), Σμαράγδα (Ο πρωτομάστορας, Ηρώδειο, 1944, 1951), Νέντα (Παλιάτσοι), Φρασκίτα (Κάρμεν), Αμέλια (Ένας χορός μεταμφιεσμένων), Τζουλιέττα και Αντωνία (Τα παραμύθια του Χόφμαν), Πέπα και Μάρθα (Στον κάμπο), Μάνα (Το δαχτυλίδι της μάνας), Μάρω (Ανατολή), Ρόη (Λεστενίτσα) κ.ά. και δύο συναυλιών: για τη συμπλήρωση της τριακονταετούς καλλιτεχνικής δράσης του Οδυσσέα Λάππα (1946) και στη συναυλία του Νίκου Μοσχονά (Ηρώδειο, 1949). Από το 1962, λόγω ανίατης ασθένειας, σταμάτησε τις εμφανίσεις της στη σκηνή και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη διδασκαλία του τραγουδιού. Απεβίωσε στην Αθήνα το Νοέμβριο του 1981. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η εργογραφία συμπληρώνεται.