
Φανή Αϊδαλή-Σαπουντζή
Μονωδός, Υψίφωνος
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1912. Σπούδασε πιάνο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια φοίτησε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών απ’ όπου απεφοίτησε με πτυχίο Αρμονίας (1933) και δίπλωμα μονωδίας (1934). Πρωτοεμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη, με τον Εθνικό Μελοδραματικό Θίασο, ως Αΐντα υπό τον Μανώλη Καλομοίρη (1934). Τον χειμώνα του 1934/35 συμμετείχε στην περιοδεία του Ελληνικού Μελοδράματος σε πόλεις της Αιγύπτου. Τραγούδησε Αΐντα και Δαχτυλίδι της μάνας σε Αλεξάνδρεια και Κάιρο και συμμετείχε σε εμφανίσεις σε Ισμαηλία, Σουέζ και Πορτ Σάιντ. Το 1937, κατόπιν διαγωνισμού, προσλήφθηκε στη Λαϊκή Όπερα του Βερολίνου όπου εμφανίστηκε στα έργα Μποέμ, Μινιόν, Λουίζα Μίλλερ, Ο ιππότης και το ρόδο, Φάουστ, Το δαχτυλίδι της μάνας του Καλομοίρη κ.ά. Παράλληλα εμφανίστηκε στις Όπερες Κιέλου, Φρανκφούρτης, Αμβούργου. Το 1940 τραγούδησε στην όπερα Μποέμ, που ανέβηκε με πρωτοβουλία του Οδυσσέα Λάππα στο Κινηματοθέατρο Παλλάς στην Αθήνα, και στο ορατόριο Η δημιουργία, που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο υπό τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Το 1941 προσλήφθηκε στην ΕΛΣ, όμως παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στην επαρχία. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1945 και το 1946 επαναπροσλήφθηκε. Το διάστημα 1941/59 τραγούδησε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε 10 όπερες, σε 23 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών: Μαντάμα Μπαττερφλάι, Μποέμ, Ο τροβαδούρος, Τόσκα, Οι γάμοι του Φίγκαρο. Συμμετείχε στις πρώτες παρουσιάσεις από την ΕΛΣ των έργων: Κάρμεν, Καβαλλερία ρουστικάνα, Ο βασιλιάς Ανήλιαγος, Ένας χορός μεταμφιεσμένων, Τα ξωτικά νερά, Η δύναμη του πεπρωμένου, Αΐντα. Το 1960 προσλήφθηκε ως καθηγήτρια μονωδίας στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 2004. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.