Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911. Σπούδασε φωνητική στο Εθνικό Ωδείο (τάξη Αργυρώς Γκίνη). Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο Παλλάς, τον Οκτώβριο του 1932, στην όπερα Ριγολέττος. Συμμετείχε τακτικά σε παραστάσεις του Γ΄ Ελληνικού Μελοδράματος και συμμετέσχε σε περιοδείες του. Το 1938 πήγε στην Ιταλία με κρατική υποτροφία για να συνεχίσει σπουδές. Εκεί εμφανίστηκε σε διάφορα θέατρα και, μετά από διαγωνισμό (πρώτη μεταξύ πενήντα υποψηφίων), υπέγραψε συμβόλαιο για τις θερινές παραστάσεις του «Άρματος Θέσπιδος» της Σαρδηνίας (1940). Αμέσως μετά επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου συνεργάστηκε με την Ελληνική Ραδιοφωνία.Τότε προσλήφθηκε στην ιδρυτική ομάδα μονωδών της ΕΛΣ. Συνεργάστηκε με το νεοσύστατο θεσμό κατά το διάστημα 1940/57, ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους υψιφώνου σε 14 όπερες και τρεις οπερέτες, σε 38 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών: Ροζαλίντε (Η νυχτερίδα), Κονστάντσε (Η απαγωγή από το σεράι), Λαουρέττα (Τζάννι Σκίκκι), Ακόλουθος (Ηλέκτρα, Ηρώδειο, 1942), Βιολέττα Βαλερύ (Τραβιάτα), Αννίτα (Τζουντίττα), Αρσένα (Ο βαρόνος ατσίγγανος), Ροζίνα (Ο κουρέας της Σεβίλλης), Λουτσία (Λουτσία ντι Λαμμερμούρ), Λαίδη Χάρριετ Ντάραμ (Μάρθα), Βασίλισσα (Ανατολή του Μανώλη Καλομοίρη), Ολυμπία (Τα παραμύθια του Χόφμαν), Φιλίν (Μινιόν), Τζίλντα (Ριγολέττος), Νορίνα (Ντον Πασκουάλε) κ.ά. Οι περισσότερες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε ήσαν πρώτες παρουσιάσεις έργων από την ΕΛΣ. Συμμετείχε, επίσης, στον εορτασμό της μνήμη του Διονύσιου Λαυράγκα και στην τιμητική συναυλία στα πλαίσια του εορτασμού των τριάντα χρόνων σταδιοδρομίας του τενόρου Οδυσσέα Λάππα (1946). Ήταν σύζυγος του αρχιμουσικού Λυσίμαχου Ανδρουτσόπουλου. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται διαρκώς.