Στην ΕΛΣ προσλήφθηκε το 1941 αρχικά ως μονωδός; και ακολούθως άρχισε να ερμηνεύει ρόλους ως μονωδός. Με το νεοσύστατο θεσμό συνεργάστηκε κατά το διάστημα 1941/52 ερμηνεύοντας βασικούς και δευτερεύοντες ρόλους σε έντεκα όπερες και επτά οπερέτες, σε 53 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών. Μεταξύ άλλων τραγούδησε τους ρόλους: Λουτσία και Λόλα [Αγροτικός ιπποτισμός/Cavalleria rusticana], Μαργκώ και Πρασκόβια [Η εύθυμη χήρα/Die lustige Witwe], Δεσποινίς Ντανζεβίλ [Αδριανή Λεκουβρέρ/Adriana Lecouvreur], Μάνα [Ο πρωτομάστορας], Μπέρτα [Ο κουρέας της Σεβίλλης/Il barbiere di Siviglia], Ροζέτ [Μανόν/Manon], Ριχτόφεν [Ο ζητιάνος φοιτητής/Der Bettelstudent], Νάνσυ [Μάρθα/Martha], Κοντέσσα Αδελαΐδα [Το ρόδο του Τυρόλου/Der Vogelhändler], Χάντα [Το σπίτι των τριών κοριτσιών/Das Dreimädelhaus], Αλίζα [Λουτσία ντι Λαμμερμούρ/Lucia di Lamermoor], Κόμισσα Φρειδερίκη [Το ονειρώδες βαλς/Ein Walzertraum], κ.ά. Συμμετέσχε σε πρώτες παρουσιάσεις αρκετών έργων, μεταξύ αυτών ο Βασιλιάς Ανήλιαγος (1947/48) του Ανδρέα Νεζερίτη ως Μοίρα, Οι ταρτούφοι του Αντωνίου Γιαγκάκη (1948/49) ως Ούρσουλα, Στον Κάμπο [Tiefland] (1943/44) ως Ροζαλία, Ένας χορός μεταμφιεσμένων [Un ballo in maschera] (1949/50) ως Ουλρίκα κ.ά.