Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1909. Αφού αποπεράτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές μετέβη στο Παρίσι όπου σπούδασε τραγούδι στην ιδιωτική Σχολή Τραγουδιού (Schola Cantorum) δίπλα στους Μιγκουέλ Φοντέσα και, για μικρό διάστημα, Τίτο Ρούφο. Πρωτοεμφανίστηκε ως Σκάρπια (Τόσκα) (Νίκαια Γαλλίας, 1931). Ακολούθησαν εμφανίσεις σε σημαντικά επαρχιακά λυρικά θέατρα της Γαλλίας, όπου πρωταγωνίστησε σε όπερες ιταλικού και γαλλικού ρεπερτορίου. Το 1934 εμφανίστηκε στο Παρίσι ως Ριγολέττος (Ριγολέττος) δίπλα στη Λίλη Πονς και στον Γιαν Κιπούρα. Το 1935 έκανε επιτυχημένη περιοδεία σε Ελβετία και Βέλγιο. Το 1936 ήρθε στην Αθήνα, όπου εμφανίστηκε σε σειρά παραστάσεων του Ελληνικού Μελοδράματος στο θέατρο Ολύμπια και στο νεόδμητο κινηματοθέατρο Παλλάς. Το 1938 μετέβη στην Ιταλία, όπου εμφανίστηκε ως Αμονάσρο (Αΐντα), Τόνιο (Παλιάτσοι) και Ζεράρ (Αντρέα Σενιέ) και υπέγραψε συμβόλαιο με το Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας. Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου επέστρεψε στην Ελλάδα και εντάχθηκε στην νεοσύστατη Λυρική Σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου. Το διάστημα 1943/51 συνέπραξε με την ΕΛΣ σε περίπου 25 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών, εμφανιζόμενος σε έντεκα όπερες. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους βαρυτόνου, όπως: Αρχιερέας του Απόλλωνα (Άλκηστις), Εσκαμίγιο (Κάρμεν), Τόνιο (Παλιάτσοι), Λίνορφ- Κοππελιύς - Νταπερτούττο - Δρ. Μιράκλ (Τα παραμύθια του Χόφμαν), Ριγολέττος, Σεμπαστιάνο (Στον Κάμπο), Βαρόνος Σκάρπια, Ντον Πιτσάρρο (Φιντέλιο), Ρενάτο (Ένας χορός μεταμφιεσμένων), Άρχοντας (Ο Πρωτομάστορας του Καλομοίρη). Συμπρωταγωνίστησε αρκετές φορές δίπλα στη Μαρία Κάλλας. Αποσύρθηκε το 1952, εμφανιζόμενος ως Ριγολέττος στην Όπερα του Βελιγραδίου. Την ίδια χρονιά εξελέγη πρόεδρος του Σωματίου Ελλήνων Ηθοποιών. Απεβίωσε στις 16 Οκτωβρίου 1952. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Δεκέμβριος 2015 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται διαρκώς.