Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο με τη Σμαράγδα Γεννάδη και αποφοίτησε το 1942. Το καλοκαίρι του 1942 πρωτοεμφανίστηκε με τον θίασο του Θεάτρου Αθηνών ως Βασιλιάς της Αιγύπτου (Αΐντα). Προσλήφθηκε στη νεοσύστατη ΕΛΣ στη διάρκεια της Κατοχής, κατά την καλλιτεχνική περίοδο 1942-43, και για περισσότερες από τρεις δεκαετίες υπήρξε βασικός ερμηνευτής σε όπερες και οπερέτες. Κατά την περίοδο 1943-67 εμφανίστηκε σε περίπου 85 παραγωγές ή / και αναβιώσεις παραγωγών, ερμηνεύοντας βασικούς και βοηθητικούς ρόλους βαθυφώνου σε όπερες όπως: Ριγολέττος, Μαντάμα Μπαττερφλάι, Μποέμ, Φεντόρα, Λουτσία ντι Λαμμερμούρ, Ένας χορός μεταμφιεσμένων, Αΐντα, Τραβιάτα, Ο κουρέας της Σεβίλλης, Μπορίς Γκοντουνόφ, Τζοκόντα, Χοβάντσινα (Υπόθεση Χοβάντσκι), Η δύναμη του πεπρωμένου, Πρίγκιπας Ίγκορ, Σιμόν Μποκκανέγκρα, Τάνχωυζερ, Ο ελεύθερος σκοπευτής, Κάρμεν, Ο τροβαδούρος, Λόενγκριν, Αντρέα Σενιέ, Ντάμα πίκα, Ο έρωτας για τα τρία πορτοκάλια κ.ά. Συμμετείχε σε παραστάσεις στο Ηρώδειο των έργων: Φιντέλιο, Σαμψών και Δαλιδά, στο ορατόριο του Πετρίδη Άγιος Παύλος, Ναμπούκκο, Μπορίς Γκοντουνόφ, Αΐντα, Οθέλλος. Τραγούδησε ρόλους στις ελληνικές όπερες Το κρίνο στο ακρογιάλι, Ο βασιλιάς Ανήλιαγος, Το απόγεμα της αγάπης Κασσιανή. Τραγούδησε, επίσης στις οπερέτες Η Ολλανδέζα, Το σπίτι των τριών κοριτσιών, Στα παραπήγματα, Παγκανίνι, Η πριγκίπισσα του Ιπποδρομίου, Τσάρος και ξυλουργός. Συμμετείχε σε πολλές πρώτες παρουσιάσεις έργων από την ΕΛΣ. // Τελευταία ενημέρωση βιογραφικού σημειώματος: Μάρτιος 2020 - Η κάτωθι εργογραφία συμπληρώνεται.